W końcu święta Wielkanocne w rodzinnym domu.
Nie wiem czy Wam wspominałam, ale od dobrych paru lat mieszkam
z mężem i z dziećmi w Dublinie.
Często bywamy w Polsce, ale dopiero pierwszy raz wspólnie z dziećmi,
będziemy spędzać Wielkanoc tutaj. Tym bardziej nie mogłam się doczekać przyjazdu,
gdyż w rodzinnym domu zostały moje książki kucharskie.
Zawsze przyciągały wzrok pięknymi okładkami, stronami z ciastami, deserami…
Ale przyznaję się, że jak do tej pory z nich nie korzystałam. Postanowiłam to zmienić 🙂
Pierwsza w ruch poszła książka kucharska,
którą dostałam w prezencie podczas pobytu w Niemczech
(z wykształcenia germanistka). W zakładce: ciastka i chleby na Wielkanoc
(obok przepisu na polską babkę) zaciekawił mnie keks.
Dużo rodzynek, migdałów, skórki pomarańczowej, kardamonu, cytryny…
Choć wygląda niepozornie, to w smaku niewyobrażalnie dobry.
Jeśli lubicie smaki krucho-drożdżowe to szczerze polecam i to nie tylko na Wielkanoc.
Nie zawiedziecie się. Już wyobrażam sobie ten keks w formie bułeczek,
posmarowanych serkiem kremowym z łyżeczką konfitury!
Ps. Dużo w tym poście informacji o mnie, ale pod wpływem impulsu się pisze i pisze 🙂
Składniki:
370 g mąki pszennej
35 g droższy świeżych
50 g drobnego cukru do wypieków
Ok. Pół szklanki ciepłego mleka
200 g masła
cukier waniliowy
0,5 łyżeczki soli
0,5 łyżeczki zmielonego kardamonu
200 g rodzynek
80 g migdałów w płatkach
50 g kandyzowanej skórki z pomarańczy
sok i skórka z 1 cytryny
cukier puder do posypania
Mąkę przesiewamy do miski, robimy dziurkę, wsypujemy drożdże, na nie cukier i mleko.
Oprószamy mąką, przykrywamy ściereczką i odstawiamy do napuszenia na około 20 minut.
Masło rozpuszczamy, dodajemy cukier waniliowy, sól, kardamon.
Wlewamy do miski z mąką i drożdżami. Wyrabiamy elastyczne ciasto.
Dodajemy rodzynki (które wcześniej zalewamy wrzątkiem i następnie osuszamy), migdały,
kandyzowaną skórkę z pomarańczy, sok i skórkę z cytryny. Wszystko razem łączymy.
Przykrywamy ściereczką i odstawiamy do podwojenia objętości.
Wyrośnięte ciasto przekładamy do wysmarowanej masłem keksówki
(u nas keksówka o długości 30 cm)
i odstawiamy ponownie w ciepłe miejsce na około 15 minut.
Piekarnik nagrzewamy do 180 stopni i pieczemy około 60 minut,
do tak zwanego suchego patyczka.
Odstawiamy do ostygnięcia i posypujemy cukrem pudrem.
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.ZamknijNie wyrażam zgody
370 g mąki pszennej
35 g droższy świeżych
50 g drobnego cukru do wypieków
Ok. Pół szklanki ciepłego mleka
200 g masła
cukier waniliowy
0,5 łyżeczki soli
0,5 łyżeczki zmielonego kardamonu
200 g rodzynek
80 g migdałów w płatkach
50 g kandyzowanej skórki z pomarańczy
sok i skórka z 1 cytryny
cukier puder do posypania
Mąkę przesiewamy do miski, robimy dziurkę, wsypujemy drożdże, na nie cukier i mleko.
Oprószamy mąką, przykrywamy ściereczką i odstawiamy do napuszenia na około 20 minut.
Masło rozpuszczamy, dodajemy cukier waniliowy, sól, kardamon.
Wlewamy do miski z mąką i drożdżami. Wyrabiamy elastyczne ciasto.
Dodajemy rodzynki (które wcześniej zalewamy wrzątkiem i następnie osuszamy), migdały,
kandyzowaną skórkę z pomarańczy, sok i skórkę z cytryny. Wszystko razem łączymy.
Przykrywamy ściereczką i odstawiamy do podwojenia objętości.
Wyrośnięte ciasto przekładamy do wysmarowanej masłem keksówki
(u nas keksówka o długości 30 cm)
i odstawiamy ponownie w ciepłe miejsce na około 15 minut.
Piekarnik nagrzewamy do 180 stopni i pieczemy około 60 minut,
do tak zwanego suchego patyczka.
Odstawiamy do ostygnięcia i posypujemy cukrem pudrem.
4 komentarze
Gosia
16 kwietnia 2014 o 9:38 amWyglada wspaniale
Marta
16 kwietnia 2014 o 10:35 amGosia,
Dziękuję 🙂 taki na pozór zwykły keks, ale smakiem powala.
Mój mąż, przy każdym kęsie powtarzał: taki właśnie robiła moja babcia, właśnie taki 🙂
Pelasia
16 kwietnia 2014 o 7:58 pmMartunia zadziwiasz mnie! Skoro jesteś w Pl to koniecznie musimy się spotkać:)
Marta
17 kwietnia 2014 o 2:59 pmPelasia,
Mam nadzieje, że pozytywnie zadziwiam 🙂
kawka chętnie, tylko że z czasem gorzej jak to w pl 🙂 ale będę pisać jak coś 🙂